-
1 pozbawić
глаг.• лишать• лишить* * *pozbawi|ć\pozbawićony сов. лишить;\pozbawićony skrupułów беззастенчивый, бессовестный; nie \pozbawićony racji (słuszności) отчасти (в некоторой степени) правильный; \pozbawić nadziei отнять надежду, лишить надежды
+ odebrać* * *pozbawiony сов.лиши́тьpozbawiony skrupułów — беззасте́нчивый, бессо́вестный
nie pozbawiony racji (słuszności) — отча́сти (в не́которой сте́пени) пра́вильный
pozbawić nadziei — отня́ть наде́жду, лиши́ть наде́жды
Syn:
См. также в других словарях:
pozbawić — dk VIa, pozbawićwię, pozbawićwisz, pozbawićbaw, pozbawićwił, pozbawićwiony pozbawiać ndk I, pozbawićam, pozbawićasz, pozbawićają, pozbawićaj, pozbawićał, pozbawićany «spowodować utratę czegoś, przyczynić się do utraty czegoś przez kogoś lub przez … Słownik języka polskiego
obedrzeć — kogoś ze złudzeń, z nadziei, ze szczęścia itp. «pozbawić kogoś złudzeń, nadziei, szczęścia itp.»: Może więc lepiej pozostawić grzesznika jego losowi i czekać, aż samo życie obedrze go ze złudzeń? J. Tischner, W krainie. (...) starość odczuła… … Słownik frazeologiczny
obdzierać — Obedrzeć kogoś ze złudzeń, z nadziei, ze szczęścia itp. «pozbawić kogoś złudzeń, nadziei, szczęścia itp.»: Może więc lepiej pozostawić grzesznika jego losowi i czekać, aż samo życie obedrze go ze złudzeń? J. Tischner, W krainie. (...) starość… … Słownik frazeologiczny
obedrzeć — dk XI, obedrzećdrę, obedrzećdrzesz, obedrzećdrzyj, obdarł, obdarty, obdarłszy obdzierać ndk I, obedrzećam, obedrzećasz, obedrzećają, obedrzećaj, obedrzećał, obedrzećany «zedrzeć, zerwać, ściągnąć coś z kogoś lub z czegoś; obnażyć» Obedrzeć skórę… … Słownik języka polskiego
kubeł — m IV, D. kubełbła, Ms. kubełble; lm M. kubełbły 1. «naczynie walcowatego kształtu, zwykle rozszerzone u góry, z pałąkiem, używane do noszenia, przetrzymywania w nim wody, śmieci, węgla itp.; także: zawartość tego naczynia; wiadro» Kubeł blaszany … Słownik języka polskiego
wyrok — m III, D. u, N. wyrokkiem; lm M. i 1. «w procesie karnym: orzeczenie sądu dotyczące winy lub kary; w procesie cywilnym: orzeczenie sądu rozstrzygające spór» Łagodny, surowy, sprawiedliwy wyrok. Wyrok skazujący, uniewinniający. Wyrok na… … Słownik języka polskiego